Zakaria, ailesiyle birlikte Mali’de yaşarken ineklere de bakıyordu. Son dört yıldır bu işi Parmigiano Reggiano üretimi için süt üreten Modenese ahırlarında yapıyor. Bunu beceri, tutku ve kararlılıkla yapıyor; Nonantola’ya ulaşmak için sayısız zorluğun üstesinden gelmesini sağlayan karakter özellikleri.
Yolculuk altı yıl sürdü: bir yıl Cotonou’da (Benin), bir yıl Agadez’de (Nijer), dört yıl Sebha ve Tripoli (Libya) arasında. Her durakta, ailesine geri göndermek ve yolculuğa devam etmek için biraz para toplamak amacıyla birkaç iş yaptı: duvarcı, işçi, marangoz, ev hizmetçisi…
Arada, insanoğlunun doğasında var olan ve Avrupa’ya göç akışını düzenleyen yasaların saçmalığı nedeniyle daha da artan suistimal ve şiddet. Özellikle Sahra’ya açılan kapı olan Agadez’de, çöl geçişi için gerekli parayla dolu olduğuna ikna olan bir suçlu çetesi tarafından durdurulur, onu soymaya ve yüzünü deforme etmeye çalışırlar: onu yere yatırırlar, dişlerinin arasına bir taş koyarlar ve ayaklarıyla yüzünü bir sigara izmaritiymiş gibi ezerler. Öldüğünü düşünerek onu kanlar içinde yerde bırakırlar. Ancak Zakaria tekrar ayağa kalkıyor, Agadez kampındaki bazı askerler tarafından bakılıyor ve bir ay sonra tekrar yollara düşüyor.
Dört gün denizde kaldıktan sonra bir İtalyan askeri gemisi tarafından kurtarılan Zakaria, 2017’de Trapani’ye ulaşır ve bir ay sonra Nonantola’ya varır. Burada Frisoun Okulu’nda İtalyanca öğreniyor, tarım alanında eğitim kurslarına katılıyor, ‘Nothing New’de gönüllü olarak çalışıyor ve ‘Piedibus’ ile çocuklara okula giderken eşlik ediyor. Ve burada kök salacağı bir yer bulmuş gibi görünüyor.
İşini çok seviyor. Özellikle hamile ineklere ve buzağılarına bakıyor: ahırları temizliyor, iğne yapıyor ve buzağıları süt ve kolostrumla besliyor.
Durum istikrara kavuştuğuna göre, arkadaşları tarafından Zak olarak adlandırılan Zakaria, neredeyse tamamen yeniden yapılanmaya ihtiyaç duyan dişleri ve ağzıyla ilgilenmeye karar verdi. Modena’da çalışan Nonantolalı bir diş hekimi onu ücretsiz olarak tedavi etmeyi teklif etti, ancak operasyon uzun ve masraflı olacak: malzeme, ekipman ve laboratuvar kullanımının maliyeti 8.000 avroyu buluyor. Zak’ın sadece bir çiftlik işçisi olarak aldığı maaşla tek başına karşılayamayacağı bir masraf.
Biz de ona yardım etmeye karar verdik. Sizin yardımınızla bu hedefe ulaşmak daha kolay olacak.
(Traduzione di Şerife e Gulsima Aykac)
